Белы карагод
RSS FeedПабач, якая сёння завiруха за акном!
Мяце i сыпле, як нiколi ў гэтым годзе.
Зачаравала вёску зноў цудоўным сном
I лес з зямлёй звяла у белым карагодзе.
У гэты незвычайны на прыгоды час,
Калi рэальнасць пагубляе свае формы,
Пачне жыццё змяняцца, здымкам у анфас,
Да ранiцы святло застанецца аморфным.
На двор паклiча выйсцi, як бы незнарок,
Сняжынкi замiлуюць мiтуснёй лагоднай.
Яны ў танцы абгарнуць знямеўшы змрок,
Адзеннем легкiм, але ўначы - свабодным.
Сяргей Брандт, 28.10.2012
Апошнiя водгукi
3 года 12 недель назад
5 лет 6 недель назад
7 лет 7 недель назад
7 лет 9 недель назад
7 лет 9 недель назад
7 лет 9 недель назад
7 лет 9 недель назад
7 лет 9 недель назад
7 лет 10 недель назад
7 лет 14 недель назад