Ніна Аксёнчык
RSS FeedБелалозы
О, якія белалозы
Каля Прыпяці сівой!
Акрапілі іх марозы
Срэбразорнаю расой.
Што іскрыцца, зіхаціцца —
Прасвятляе ўсё вакол,
Каб душа магла напіцца
Чысціні з усіх вякоў.
Снег крыштальны аж ірдзее.
Прыпяць жмурыцца ў агні.
І Палессе маладзее
Ў першароднай светлыні.
Выпаў снег
Выпаў снег. Ізноў ачышчаны
І паветра. І зямля.
Снег – як свята. Як праісціна.
Зорак свежая ралля.
Выйду ў ранак заінелы я,
Як і многа год назад.
Прада мной дарога белая –
Думак светлых снегапад.
Шыр, прастор з душой зрастаюцца.
Забываеш хоць на міг
Ўсё, што мучыла, чакаецца.
Камяні ля ног сваіх.
Мне мятлушкі срэбразвонныя
Падаюць сваю руку.
І вятрыска неўгамонны
Зноў цалуе у шчаку.
У святлыні белай-белай
Снежным садам я іду.
Пасля сняжынкай зледзянелай
Табе на вусны упаду.
Зімна і сцюжна...
Зімна і сцюжна.
А на голым прамёрзлым дрэве
Лісточкам зялёным...
Сінічка трапечацца.
Апошнiя водгукi
2 года 48 недель назад
4 года 42 недели назад
6 лет 43 недели назад
6 лет 46 недель назад
6 лет 46 недель назад
6 лет 46 недель назад
6 лет 46 недель назад
6 лет 46 недель назад
6 лет 46 недель назад
6 лет 51 неделя назад