Віктар Гардзей

За акном — снегавеяў дыханне.
За акном — маразы і вятры.
Снегіры ў косы вішань світаннем
Заплятаюць істужку зары.

Каля вішань, што ў вэлюме снежным,
Мне выразней малюецца свет —
Новых дум і турбот непазбежнасць
I пражытых гадоў першацвет.

Колькі раз тут заплачуць сумёты
I супыніць Начанка свой бег!
Hi трывогі ў лясах, ні самоты —
Толькі снег, толькі ўспенены снег!

Добры дзень, залацістае ранне!..
Добры дзень, снегавеі, вятры!..
Снегіры ў косы вішань світаннем
Заплятаюць істужку зары.