Эдуард Дубянецкі

RSS Feed

Зімовая мроя

Яшчэ не ацэнена

Як жа доўга прырода чакала
снегу першага, першай завеі!
І ўсе людзі чакалі зімовых
цудаў дзіўных, што дораць надзеі!

…І прыйшла ўрэшце тая зіма,
быццам фея з дзіцячай фантазіі,
альбо лепей сказаць чараўніца --
віртуозка сваёй белай магіі!...

О, вядзьмарка-зіма, спадзяюся
на цябе, -- памажы, памажы!
І дзяўчыну, што ўпотай кахаю,
ты замоваю прываражы!

Я удзень і ўначы мару, мрою
(і сказаць мне пра тое не грэх!):
"Хай жа наша каханнейка будзе
чыстым-чыстым, нібы першы снег!"

Калядка

Сярэдняя: 5 (1 голас)

Ой, Каляда, прывядзі
сонейка ты за сабой,
і прывязі на вазочку
прысмакі ды добры настрой!

Разам з сяброўкай – казой,
вязіце дабро ў нашу хату,
нячысцікаў прэч праганіце
і ўдзячных вам будзе багата!

Ой-ой, Каляда, мы цябе
чакаем і верым, што нас
адорыш ты снегам ды сонцам,
і ўбачым мы ўсе лепшы час!

Перадзім'е

Яшчэ не ацэнена

Павольна крочым мы ў абдымкі
зімы.
Сцякае час паціху з неба – ўладар
нямы.

Над намі сонейка не бачна –
а дзе яно?
Відаць, стамілася свяціць нам
даўно.

Здаецца, з неба хтось пытае –
а дзе любоў?!
Адчай і роспач нас за горла бяруць
ізноў.

І мы стаім, вісіць над намі
дакор.
А снег ужо ляцець гатовы – пасланнік
зор.

…А можа, ўсё не так і гэта – я проста
сню.
А дзесьці снег-маўчун цалуе
зямлю.

Быць можа, гэта толькі прывід,
міраж...
І мроіцца: ў душы ўзыходзіць сонца -- круты
віраж...

Усе аўтары