Ігар Пракаповіч

RSS Feed

Доўгія ночы зімовыя

Яшчэ не ацэнена

Доўгія ночы зімовыя,
Ціхія казкі вячэрнія.
Фарбы празмерна-ліловыя.
Вочы пяшчотныя, верныя.

Гэта усё нерэальнае
І, можа быць, нежыццёвае:
Нібыта зорачка дальняя,
Ці, можа, свечка васковая.

Промні святла па-над цемраю,
Постаці душ над дарогаю
Сілы узрушваюць вераю,
Што яшчэ збудзецца многае.

Што на краіну лядовую
Прыйдзе цяпло атлантычнае.
…Казка з чароўнаю моваю
Дужа мне
сімпатычная…

Зімняя ноч

Сярэдняя: 5 (1 голас)

Зімняя ноч. Сцюжа
Неба снягамі кружыць,
Грае ў трубе вецер
Незразумелы джаз.
Мы, дзякуй Богу, дома.
Нам тут усё знаёма.
Бог не пакінуў нас.

Чуеш, мароз мацне,
Ноч на вачах чарнее,
Снег перастаў і зоркі
Сыпяцца за акном.
А ва ўтульнай хаце
Музыкай ціхай шчасце
Кружыцца над сталом.

Бо за сталом святочным
Разам бацькі і дочкі,
І напаўняе хату
Звонкі дзіцячы смех.
Што нам патрэбна ў свеце?
…Божа, дай шчасця дзецям
Як дзедмарозаў мех.

Зімняя ноч. Сцюжа
Зоркі ў акне кружыць,
Грае ў трубе вецер
Музыку для душы.
Нам тут усё знаёма.
Мы, дзякуй Богу, дома.
Добра на свеце жыць…

НА ЛЁДЗЕ

Яшчэ не ацэнена

Вецер вее на лёдзе снягі
І жалобна пяе ў трыснягах.
Патанулі ў снягах берагі,
Трыснягі патанулі ў снягах.

Ні прасторы, ні часу няма,
Свет у белай віхуры плыве.
Весяліцца, гуляе зіма,
Трыснягі нетрывалыя рве.

Ты на лёдзе адзін між снягоў.
Белы вэлюм паўсюль і ва ўсім.
Ні пачуццяў, ні думак, ні слоў.
Ты – адзін…

Усе аўтары