Засьнежанае сонца сьлепіць вочы...

RSS Feed
Яшчэ не ацэнена

Засьнежанае сонца
сьлепіць вочы,
І забываеш
жахі чорнай ночы,
Ня згадваеш
папрокі ды праблемы,
Не існуе
ніякае дылемы.
Душа пяе,
імкнецца у вышыні,
Але...
чадзяць ў паветра чыстае машыны,
Блішчасты сьнег
рыпіць пад чаравікам,
Жабрак у пераходзе
сядзіць цьвікам.
Замілавана
згадваеш каханую,
Табе і дзецям
ўсёй душой адданую,
У Бога просіш
болей гэткіх дзён,
Бо час бяжыць –
ты ўжо не маладзён.
Дым цыгарэтны
едкі й лезе ў вочы,
А ноччу сьніўся,
пэўна, сон прарочы:
Гарыць нібыта
нашая планета
Й прыходзіць думка,
што было ўжо гэтак.
...Засьнежанае сонца
сьлепіць вочы,
І забываеш
жахі чорнай ночы,
Ня згадваеш
папрокі ды праблемы –
Не існуе
ніякае дылемы...