Радасць

Радасць — "маліна ў жэле"йны світанак зімовы!
Радасць — ліловы айс-крым на бахматым безэ!
Ра дасць — і златам іскрыцца крухмальны найнова
белы абрус у сцяжочках — сцяжын бірузе.

Радасць — рука у руцэ і абапал — нікога.
Толькі сінічкі, што булку (пакрышым?) клююць.
Радасць — такая, што цягне звярнуцца да Бога —
шэптам падзякваць і выдыхнуць: "Шчасцейка, будзь!"

Радасць — у ручках дзіцячых сняжкі (ці "марожкі"?)
Радасць — вясёлы (удрызг?) снегавік ва двары.
Радасць — катанне з гары. Дастаткова і дошкі,
каб над зямлёй зазвінеў шчырай радасці крык.

Радасць — каралавых дрэў песнапенні-харалы.
крокаў рыпенне — тваім гучна ўтораць мае.
Бач, як узімку зямелька красой узыграла?!

Цешыцца сэрца.

Лікуе

і гімны пяе...