снегапад
RSS FeedСнегапад
А снегапад нарадзіўся раптоўна,
Так, як прыходзіць каханне да
нас...
Светла вяртацца, глядзець
малітоўна
У малады, незаплямлены час.
Ён быў да свету ўсяго
невідушчым,
Быў неабачліва-хмельны так і,
Каб прадзірацца адважна праз
пушчу,
Быццам праз долю — наскрозь,
напрасткі.
Сцежкай глухой, дзе чакалі
спакусы,
Час, як сабака, за намі пабег.
Млосна палалі і шчокі, і вусны,
Цёплым здаваўся расхрыстаны
снег.
Не варажылі: «А што будзе
потым?»
Згодны былі разам з веяй
сплываць,
Ці ў зледзянелых, высокіх
сумётах
Гэтак, як сосны, маўкліва стаяць...
З вечнай дарогі ў нязнанасць —
Не збочыш,
Час не адкруціш ніколі назад...
Свецяцца шчасцем зялёныя
вочы,
I не спыняецца той снегапад.
Сьнежны зоркапад
За вакном сягоньня
Зноўку сьнегапад.
Сыпе, сыпе зь неба
Сьнежны зоркапад.
Кожная сьняжынка,
Бы метэарыт,
Падае да долу,
Толькі не гарыць.
Любая, каханая,
Паглядзі ў вакно,
Ўся зямля накрытая
Белым палатном.
Апошнiя водгукi
2 года 40 недель назад
4 года 34 недели назад
6 лет 35 недель назад
6 лет 37 недель назад
6 лет 37 недель назад
6 лет 37 недель назад
6 лет 37 недель назад
6 лет 37 недель назад
6 лет 38 недель назад
6 лет 42 недели назад