Яблыкі сьнежня

Моўкнуць у чароўным сьне зьніклыя сядзібы,
Яблыкі ў тваім вакне стынуць паміж шыбаў,
Лёгкі сьнегавы кілім лёг над кожным дахам,
І над комінамі дым льецца млечным шляхам.

Сад у месячным сьвятле – ціша, нібы ў раі,
Толькі на тваім стале сьвечка дагарае.
Сьвецяць яблыкі з вакна, як дзясятак сонцаў...
Хай такая ноч адна доўжыцца бясконца.